Το 340 π.χ. ο βασιλιάς Φίλιππος της Μακεδονίας άφησε το Δημοσθένη να εκφωνεί τους <<Φιλιππικούς>>. Ζήτησε μόνο τα αντίγραφα των λόγων του που τα διάβαζε με θαυμασμό. Το 336 π.Χ. , σε ηλικία 47 ετών, ο Φίλιππος φονεύεται. Ο γιός του Αλέξανδρος , 20 ετών , συγκεντρώνει στο Δορίσκο τον Παγκόσμιο Ελληνισμό , σχεδόν το μεγαλύτερο μέρος του πνευματικού κόσμου. Ο ελληνισμός, η ελληνική επιστήμη, οι τέχνες και γενικά όλο το πλήρωμα της πνευματικής ζωής όλων των εδαφικών ζωνών, συγκεντρώθηκαν στο Δορίσκο και ξεχύθηκαν σ' όλο τον κόσμο. Δεν υπήρξε στην ιστορία άλλο σημείο συγκέντρωσης τόσο μεγάλου αριθμού πνευματικών ανθρώπων. Από εδώ επεκτάθηκε στον κόσμο η ελληνική άνθιση της επιστήμης την οποία σήμερα όλοι θαυμάζουν. Στο σημείο αυτό αξίζει να γίνει το μουσείο Αλεξανδρινής πνευματικής ζωής. Θα τολμούσε να πει κανείς ότι ο Δορίσκος από τον 5ο αι. π.χ. υπήρξε κέντρο συγκέντρωσης όλων των λαών και ανάπτυξη της ιδέας για ένα οργανωμένο έθνος, κάτι σαν το σημερινό ΟΗΕ.

Η ανάδειξη των εθνικών πολιτισμικών μας στοιχείων δεν είναι απλώς αναγκαία διαδικασία ενίσχυσης της εθνικής μας ταυτότητας και κληρονομιάς , αλλά και αποτελεσματικό μέσο δημιουργικής συνεργασίας με όλους τους λαούς, Πέρσες , Ανατολίτες, Ευρωπαίους και Δυτικού, που πάτησαν και άφησαν τα ίχνη τους.

ΝΕΟΣ ΔΟΡΙΣΚΟΣ  (568 κάτοικοι)

Σήμερα υπάρχει το χωριό Δορίσκος 6 χλμ. Νοτιοδυτικά των Φερών αριστερά της Ε.Ο. Ο φόβος των πειρατών τους οδηγούσε στο να χτίσουν μια νέα πόλη βορειότερα, κουβαλώντας τη βαριά κληρονομιά και το πανάρχαιο όνομα ως άξιοι συνεχιστές του αρχαίου Δορίσκου. Εδώ έχει ταφεί ο επιφανής Μητροπολίτης Μαρώνειας Ιωαννίκιος, το 1838. Ο μεγάλος Φιλικός , ένας από τους εμπνευστές της Φιλικής Εταιρείας, ήταν ένας αξιόλογος πνευματικός άνδρας που έδωσε την ψυχή του σε ένα όραμα που έγινε πραγματικότητα. Ο ήχος του καμπαναριού στο χωριό του 18ου αιώνα είναι η φωνή του Μητροπολίτη Ιωαννίκιου, από την αυλή της παλιάς εκκλησίας που λειτουργούσε μέχρι το 1955.