ΤΟ ΔΕΛΤΑ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ

Σχετικές συνδέσεις :  ΜΕΝΟΥ  Δάσος Δαδιάς  Τουρισμός  Πολυμέσα  Αρχική

Στις δεκαετίες 1950 - 1960 το μοναδικό αυτό εργαστήρι της φύσης άλλαξε μορφή και λειτουργικότητα και η αντίστροφη μέτρηση για την άγρια ζωή άρχισε. Οι αποξηράνσεις και οι εκχερσώσεις για την απόκτηση καλλιεργήσιμης γης, τα αποστραγγιστικά και τα αρδευτικά έργα τα οποία περιλάμβαναν αλλαγή της κοίτης του ποταμού, διανοίξεις καναλιών, υψώσεις αναχωμάτων κ.λ.π. είχαν σαν συνέπεια την απώλεια μεγάλων εκτάσεων του υγρότοπου με σπάνια χλωρίδα και πανίδα. Το γλυκό νερό περιορίστηκε και ρυθμιστής είναι πλέον η θάλασσα. Τα λιβάδια μειώθηκαν με αποτέλεσμα να συγκεντρώνεται μεγάλος αριθμός αγροτικών ζώων στον υγρότοπο. Η ρύπανση των υδάτων και η αλλοίωση του υδρολογικού καθεστώτος μείωσαν σε ανησυχητικό βαθμό τις ποσότητες και τα είδη των ψαριών. Οι μουρούνες δεν έρχονται πλέον στο δέλτα του Έβρου για να γεννήσουν τα αυγά τους. Μερικά από τα είδη των πουλιών που φώλιαζαν, σταμάτησαν να αναπαράγονται ενώ έχουν μειωθεί και οι αριθμοί των υδροβίων που διαχειμάζουν στο δέλτα του Έβρου.

Για πολλές δεκαετίες το οικοσύστημα εξελισσόταν σύμφωνα με τους ρυθμούς της φύσης. Οι φερτές ύλες που κατέβαζε ο ποταμός Έβρος από τη λεκάνη απορροής του τροφοδότησαν την περιοχή και δημιούργησαν προσχώσεις οι οποίες αργότερα έδωσαν τη θέση τους στα απέραντα εύφορα χωράφια. Η μικρή υψομετρική διαφορά του δέλτα από την επιφάνεια της θάλασσας και τα άφθονα νερά του ποταμού είχαν σαν αποτέλεσμα να πλημμυρίζει η περιοχή ανάμεσα στους δύο βραχίονες του από τις Φέρες ως τη θάλασσα για αρκετούς μήνες το χρόνο. Κύριος ρυθμιστής τότε ήταν το γλυκό νερό. Χιλιάδες αποδημητικά πουλιά έβρισκαν καταφύγιο κατά τα μακρινά τους ταξίδια. Μεγάλα κοπάδια από πάπιες ξεχειμώνιαζαν στις λίμνες ενώ χιλιάδες χήνες τρέφονταν στα πλούσια λιβάδια.

Η γειτνίαση του υδάτινου συστήματος του ποταμού Έβρου και των παραποτάμων του απολήξεις του ορεινού όγκου της Ροδόπης, δημιούργησε μια σειρά οικοσυστημάτων που εκτεινόταν από την περιοχή του Δερείου ως τη θάλασσα με μεγάλη ποικιλία βιοτόπων με πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Η ευνοϊκή γεωγραφική θέση του δέλτα σε σχέση με τους άξονες μετανάστευσης των πουλιών, το σχετικά ήπιο κλίμα η απομόνωση και η δυσκολία πρόσβασης στην περιοχή συντέλεσαν ώστε το δέλτα του ποταμού Έβρου να αποτελεί ζωτικό χώρο φιλοξενίας μεγάλης ποικιλίας ζώων. Στον ποταμό Έβρο και στο δέλτα έχουν βρεθεί 46 είδη ψαριών,7 είδη αμφιβίων, 210 είδη ερπετών και περισσότερα από 40 είδη θηλαστικών. Αναμφίβολα όμως, η μεγάλη αξία του δέλτα συνίσταται στη πλούσια ορνιθοπανίδα του. Έχουν παρατηρηθεί 304 είδη πουλιών από τα 423 είδη της Ελλάδας.

Το βορειοανατολικό τμήμα του Δέλτα γνωστό και ως πλημμυρίζουσα ζώνη, καλύπτεται από πυκνούς θαμνώνες με αρμυρίκια, ενώ κατά μήκος του ποταμού σχηματίζεται πυκνό δάσος με λεύκες, ιτιές, σκλήθρα, φτελιές, γεμάτο αναρριχητικά φυτά. Το θαυμάσιο δάσος δίνει καταφύγιο στις χαλκόκοτες και τις χουλιαρομύτες που περνούν κατά τη μετανάστευση, στους ερωδιούς, στα αρπακτικά πουλιά που χρησιμοποιούν το Δέλτα για ανεύρεση τροφής και στα λιγοστά άγρια ζώα που απέμειναν στο δέλτα όπως η αλεπού και το τσακάλι. Όταν οι καιρικές συνθήκες είναι εξαιρετικά δριμείς, λύκοι και αγριογούρουνα περνούν το ποτάμι ψάχνοντας για την λεία τους.

Κατεβαίνοντας νοτιότερα προς την θάλασσα το δάσος παραχωρεί τη θέση του σε πυκνούς αδιαπέραστους καλαμώνες κοντά στην λίμνη Νυμφών και στις άλλες λίμνες νερού όπως το Τσεκούρι, τη Σλέπη, τα Σπίτια, τη Γυναίκα.

Κατά μήκος των ακτών και στα νησάκια, εκεί όπου κύριος ρυθμιστής είναι η θάλασσα, αναπτύσσεται αμμόφιλη βλάστηση, ενώ το αλμυρό νερό εισχωρεί στη στεριά σχηματίζοντας αλμμυρόβαλτους με αλόφυτα, σημαντικούς βιότοπους για πολλά είδη πουλιών. Στα υφάλμυρα νερά των λιμνοθαλασσών Δράνα, Λακί, Παλούκια αναπτύσσεται πλούσια υδροβια βλάστηση, τροφή για πάπιες , κύκνους και άλλα υδρόβια πουλιά. Στα νερά αυτά έρχονται και τα κοπάδια των μεταναστευτικών ψαριών για να αναπτυχθούν και να επιστρέψουν στην θάλασσα.